Schuldpleziertje
Ik haast me nu door de episodes van Modern Family heen. Na 31 december is de serie niet langer beschikbaar op Netflix. Het mag dan bij lange na niet de beste serie zijn die ik ooit gezien heb, maar een groep vaste personages te volgen over een tijdspanne van elf jaar maakt haar bijzonder. Om het nu te laten afweten, zo kort voor de eindstreep van een productie van 250 afleveringen uitgesmeerd over die elf jaar, voelt als verspilde moeite.
Ik zie nu ook de beperkingen van digitaal bezit. Niet alleen kun je gehackt worden, maar van de ene dag kan wat je als eigendom beschouwde voorgoed vervluchtigen. Zo breek ik toch weer een lans voor videocassettes of DVD’s.
In aflevering 3 van seizoen 11 gaat Sonia, Gloria’s zus, op zoek naar een welgestelde man. Maar haar pogingen als gold digger zijn weinig gelukkig. Door een kostelijk misverstand ziet ze in Jay’s tuinman het ideale slachtoffer. Als je de Nederlandse ondertitels volgt, gaat het om een heggenman die zover gekomen is door zich eerst met scharen bezig te houden en zie je daar weinig grappigs in. Maar als je het Engels volgt en iets van de Amerikaanse actualiteit weet, dan begrijp je dat Sonia een hedge fund manager aan de haak denkt te slaan, eentje die bovendien de Clippers bezit, dat andere basketbalteam uit L.A..
Hoe krijg je zoiets goed in een ondertiteling? Hoe krijg je zoiets goed in eender welke vertaling? Ook de robotvertaler zal daar nog een flinke kluif aan hebben.
Zo zie ik tevreden dat Modern Family food for thought verschaft en niet zomaar een of ander negentig uren durend guilty pleasure was, stel je eens voor.
