Skip to content

1 juli 2021

Gelijke dieren, en toch een tikkeltje anders (2)

Je hebt elites en elites. Topfiguren uit het bedrijfsleven die op zakenreis in Engeland niet aan quarantaine hoeven te doen omdat ze wel wat belangrijkers aan hun hoofd hebben dan een pandemie, beantwoorden aan ons idee van elite. Bij de 45.000 duizend uitzinnige voetbalfans die op Wembley Engeland van Duitsland zagen winnen, is elite niet het eerste woord dat in je opkomt.

Toch is het er één. Kijk maar hoe de pandemieregels voor hen zo krom gebogen zijn dat er van regels geen sprake meer is. Duidelijk: de UEFA is in een hels verbond met nationale regeringen gezwicht voor de macht van een menigte met geld, stemrecht en veel opgekropte energie.

De politicus geworden gezondheidswetenschapper Karl Lauterbach maakt zich daar druk over. Ook de WHO vraagt zich af wat er in Europa gevaren is tijdens dit EK. Zoveel mensen zo dicht op een kluitje, er valt niet tegen op te vaccineren.

Dat blijkt ook al. Eerste berichten tonen aan dat in Schotland zeker 2000 besmettingen terug te voeren zijn op het EK, in Finland 300, tientallen in Denemarken.

De vraag is of wat je anders kon verwachten van een hopeloos starre organisatie als de UEFA, die met gemak een kwart eeuw nodig heeft om een simpele spelregel aan te passen. Vooral bekommerd om persoonlijk gewin, bemoeit de UEFA zich al nauwelijks met de sport, laat staan met het algemeen belang.

De NBA, en in het kielzog andere Amerikaanse profsporten, kwamen een jaar geleden met het innovatieve idee om hun sportcompetities in een geconcentreerde bubbel af te werken. De UEFA heeft precies het tegenovergestelde gedaan. Ze heeft halsstarrig vastgehouden aan een concept dat al een gedrocht was voordat er een pandemie uitbrak: een tournooi in 11 speelsteden in even zoveel landen in alle uithoeken van Europa, met maximaal reizen en minimale controle.

Misschien valt het allemaal mee. Een onnodig en riskant experiment was het intussen wel. Je hoeft niet altijd voor de elite te buigen, ook al schreeuwt ze nog zo vervaarlijk.

Titelafbeelding: Vitalii Demin via Shutterstock