Skip to content

Proloog

Ik haat dagboeken. We tonen er ons betere zelf, rekenen af met zwijgende vijanden en liegen de dagen aan elkaar. Zoals we een landschap fotograferen en altijd zien dat het resultaat anders is. Soms mooier, meestal lelijker dan het origineel, maar nooit hetzelfde. Hoe preciezer we de werkelijkheid proberen te beschrijven, hoe meer de waarheid je in de weg zit. Wat als we ons niet zo krampachtig vastklampen? Misschien levert dat een eerlijker beeld op. Dit is dus geen dagboek.