De vrijheidsstrijder
Het is druk, niet te druk. De populaire delicatessenzaak in de Naamse binnenstad is op deze zaterdagochtend goed bezocht, maar puilt niet uit zoals voor de pandemie. Iedereen, jong of oud, volgt hier de heersende regels, ontsmet zijn handen, draagt een masker.
Juist daarom valt hij zo op. Ik schat de man zeventig, hooguit vijfenzeventig. Hij gaat onberispelijk gekleed, een heer van stand. Maar het verplichte mondkapje draagt hij niet. Als de winkelbediende hem beleefd een exemplaar aanreikt, slaat hij het met een nijdig gebaar af.
Ik sta achter hem, mompel iets over respect, bescherming van anderen, nieuwe coronavarianten. “Va te faire foutre!”, voegt hij me toe en beent weg. Driekwart eeuw heeft hij hierop moeten wachten, dit moment van rebellie. Hij voelt zich goed vandaag.
Der Freiheitskämpfer
Alles wirkt fast wie früher im Zentrum von Namur. Der beliebte Feinkostladen ist an diesem Samstagmorgen gut besucht, aber nicht überfüllt wie vor der Pandemie. Jeder, ob jung oder alt, hält sich hier an die geltenden Regeln, desinfiziert sich die Hände, trägt eine Maske.
Deshalb fällt er ins Auge. Der Mann ist siebzig, höchstens fünfundsiebzig. Er ist tadellos gekleidet, ein richtiger Herr von Stand. Aber die obligatorische Mundmaske trägt er nicht. Als ihm der Verkäufer höflich ein Exemplar überreicht, lehnt er es mit einer wütenden Geste ab.
Ich stehe hinter ihm, murmele etwas über Respekt, Schutz anderer, neue Corona-Varianten. „Va te faire foutre!“ fügt er mir hinzu und macht sich aus dem Staub. Ein Dreivierteljahrhundert musste er warten auf diesen einen Moment der Rebellion. Heute fühlt er sich gut.
